Eerste behandeling innovatieve methode borstreconstructie

Geschreven door

In de uitgave van de Vietamine via VieCuri Medisch Centrum is een artikel gepubliceerd over de BREAST-trial.
Onderzoek naar bijvoorbeeld borstreconstructies bij borstkanker is ook een onderdeel van plastische chirurgie.

In dit artikel komt in het kort het intensieve traject van een patiënt naar voren.
Hierbij kan een band tussen plastisch chirurg en patiënt ontstaan.
Mevrouw Van Dijk-Gielen en dr. Deliaert praten over het onderzoek van de BREAST-trial, de nieuwe methode waarbij eigen wetweefsel van de patiënt door middel van lipofilling wordt gebruikt om een hele nieuwe borst te reconstrueren.

Bron: VieCuri Medisch Centrum, VIEtamine

Vragen over de veiligheid van jouw borstimplantaten?

Geschreven door

Afgelopen periode verschijnen met enige regelmaat artikelen in de media over de veiligheid van borstimplantaten. Zo verscheen op 20 september jongstleden een publicatie van onderzoeker Henry Dijkman, waarin wordt gesteld dat niet alleen borstimplantaten met vloeibare gel siliconendeeltjes (moleculen) kunnen loslaten, maar dat dit ook geldt voor vaste borstimplantaten. Onder andere het televisieprogramma Radar besteedde hier aandacht aan en in aantal media werd zelfs geconcludeerd dat alle implantaten gevaarlijk zouden zijn. Dergelijke berichten zorgen voor ongerustheid. Patiënten die een borstreconstructie overwegen na borstkanker of vrouwen die implantaten hebben genomen om cosmetische redenen vragen zich of dit wel veilig is en welke gezondheidsrisico’s zij lopen.

De plastisch chirurgen van VieCuri MOOI en de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie (NVPC) begrijpen deze zorgen en willen vrouwen zo goed mogelijk informeren. In dit artikel gaan we in op een aantal veel gestelde vragen en reageren we op het onderzoek van Dijkman op basis van de nu bekende wetenschappelijke inzichten en literatuur.

 

Wat heeft Dijkman onderzocht?
Het onderzoek van Dijkman laat zien dat migratie van siliconenmoleculen binnen, in en buiten het kapsel, ook voorkomt ook bij zogeheten cohesive (vaste) gel implantaten. In de studie wordt beschreven dat de onderzoekers in de database van de afdeling pathologie van het Radboudumc hebben gezocht naar de gegevens van patiënten met borstimplantaten waar de kapsels de afgelopen 34 jaar (van 1986 tot nu) verwijderd en onderzocht zijn. In totaal werden de kapsels van 389 vrouwen bekeken. In en vlak buiten het kapsel kon bij een grote meerderheid siliconendeeltjes worden aangetoond. 46 vrouwen hadden protheses met een cohesieve gel (sinds 1996 de standaard bij borstimplantaten) en 343 ouderwetse implantaten die veel vloeibaarder zijn (en waarbij lekkage vaker voorkomt). In beide groepen werden evenveel siliconendeeltjes gevonden in het weefsel direct rond de prothese.

 

Wat vindt de NVPC van het onderzoek?
De NVPC en plastisch chirurgen zijn kritisch over Dijkmans onderzoek omdat het niet om een representatieve steekproef gaat. Er is in de studie namelijk alleen gekeken naar de kapsels die zijn opgestuurd voor onderzoek in het Radboud (389 over een periode van 34 jaar, terwijl er jaarlijks zo’n 19.000 implantaten worden geplaatst). Kapsels worden bij een operatie bovendien alleen opgestuurd als er iets bijzonders aan de hand is, zoals bij een ernstige verdikking van het kapsel of iemand met klachten. Ook is niet bekend hoeveel implantaten bij verwijdering kapot of intact waren, wat de achtergrond van de betrokken vrouwen was qua gezondheid en of ze bijvoorbeeld roken. Dit alles geeft een vertekend beeld van de omvang van het probleem. Patiënten die geen klachten hebben en waarvan de kapsels niet is opgestuurd, zijn niet betrokken bij dit onderzoek. Daarmee is dus ook niet te zeggen hoe vaak en hoeveel siliconendeeltjes vrijkomen bij cohesive implantaten. Deze reactie is ook gedeeld met JAMA, waar het onderzoek van Dijkman is gepubliceerd.

 

Moet ik mij nu zorgen maken?
De vraag blijft vervolgens of en hoe schadelijk dit is voor de gezondheid. Echter of de aanwezigheid van siliconendeeltjes ook (gezondheids)klachten veroorzaakt en wat de kans hierop is, is niet onderzocht. Bij het onderzoek is alleen gekeken naar de aanwezigheid van deze deeltjes bij de onderzochte kapsels. De conclusies in de media zijn daarom nogal ongenuanceerd. Er worden al tientallen jaren grote groepen vrouwen met borstimplantaten gevolgd en vergeleken met vrouwen zonder borstimplantaten. In deze studies zijn geen duidelijke verschillen in klachten gevonden in de groepen met en zonder implantaten. Ook de aanwezigheid van siliconen in het borstweefsel is geen nieuws: dit staat onder andere al jaren in de chirurgische bijsluiter siliconen borstimplantaten van de NVPC, die plastisch chirurgen gebruiken bij het voorlichten van hun patiënten. Sterker nog, er zijn diverse studies waaruit blijkt dat ook bij vrouwen zonder borstimplantaten siliconendeeltjes in bloed en zelfs in borstweefsel voorkomen. Dit komt waarschijnlijk door het consumeren van voeding en dranken, waarin deze deeltjes ook zitten.

 

Zijn implantaten wel of niet veilig?
Al zolang siliconen borstimplantaten worden gebruikt (vanaf 1962) wordt onderzocht of ze schadelijk zijn voor de gezondheid. Tot nog toe hebben zogeheten grote cohortstudies (waarbij vrouwen met en zonder implantaten worden vergeleken) geen gevaar voor de volksgezondheid kunnen aantonen. In Amerika werd in 1992 het gebruik van siliconen borstimplantaten voor cosmetische behandelingen door de FDA (de Amerikaanse inspectie voor volksgezondheid) verboden om meer onderzoek te doen. Na 14 jaar onderzoek stelde de FDA in 2006 dat er geen aanwijzingen waren dat siliconen borstimplantaten onveilig waren en werd het gebruik ervan weer toegestaan. Ook de Nederlandse Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) stelt dat er geen redenen zijn om het gebruik van siliconen borstimplantaten te verbieden. Lees meer over de veiligheid van implantaten op de website van de IGJ.

 

Onbegrepen klachten
Tegelijkertijd zijn er wel degelijk vrouwen met borstimplantaten die klachten hebben en waar geen duidelijke oorzaak voor te vinden is. Deze groep voelt zich vaak heel erg onbegrepen. Ondanks dat er veel onderzoek wordt gedaan naar wat ook wel breast implant illness (BII) wordt genoemd, is BII (nog) geen erkende ziekte. Vermoed wordt dat het risico op het ontwikkelen van klachten kleiner is dan 1 procent. Klachten die beschreven worden bij BII zijn atypische klachten zoals vermoeidheid, vergeetachtigheid, haaruitval, spierpijn, brainfog, etc. Dat maakt het heel moeilijk om te onderzoeken; de klachten zijn zo algemeen en breed dat ze allerlei oorzaken kunnen hebben die niets met borstprotheses te maken hebben. Uit een dit jaar verschenen studie van het Maastricht UMC blijkt dat deze klachten net zo vaak voorkwamen bij vrouwen met siliconen implantaten als bij vrouwen zonder.

 

Meer onderzoek
Wij neem alle klachten en onderzoeken uiterst serieus en volgt alle ontwikkelingen op de voet. De NVPC pleit ook voor meer onderzoek naar de veiligheid van borstimplantaten en is samen met het RIVM en het NIVEL (betrokken bij meerdere (meerjarige) onderzoeken. Deze onderzoeken richten zich onder andere op de vraag of onbegrepen klachten vaker voorkomen bij vrouwen met siliconen borstimplantaten dan bij vrouwen zonder en welke vrouwen eventueel meer risico op deze klachten hebben. Met andere woorden: kunnen we risicofactoren vinden die klachten voorspellen? Hierbij kan gedacht worden aan factoren bij de patiënten zelf zoals roken, allergische aanleg, het al hebben van een auto-immuunaandoening of prothesefactoren zoals een kapotte prothese, leeftijd van de prothese (tijdsduur dat ze in het lichaam zitten).Voor nu ziet de NVPC geen reden de standpunten en adviezen bij te stellen. Lees hiervoor ook de reactie die de NVPC heeft gegeven richting het tv-programma Radar.

 

Vragen en of klachten?
Vrouwen met borstprothesen, die zich desondanks zorgen maken of klachten te hebben door hun borstimplantaten, kunnen altijd een afspraak maken.

 

(Bron: NVPC)

Vragen over de veiligheid van jouw borstimplantaten?

Geschreven door

Afgelopen periode verschijnen met enige regelmaat artikelen in de media over de veiligheid van borstimplantaten. Zo verscheen op 20 september jongstleden een publicatie van onderzoeker Henry Dijkman, waarin wordt gesteld dat niet alleen borstimplantaten met vloeibare gel siliconendeeltjes (moleculen) kunnen loslaten, maar dat dit ook geldt voor vaste borstimplantaten. Onder andere het televisieprogramma Radar besteedde hier aandacht aan en in aantal media werd zelfs geconcludeerd dat alle implantaten gevaarlijk zouden zijn. Dergelijke berichten zorgen voor ongerustheid. Patiënten die een borstreconstructie overwegen na borstkanker of vrouwen die implantaten hebben genomen om cosmetische redenen vragen zich of dit wel veilig is en welke gezondheidsrisico’s zij lopen.

De plastisch chirurgen van VieCuri MOOI en de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie (NVPC) begrijpen deze zorgen en willen vrouwen zo goed mogelijk informeren. In dit artikel gaan we in op een aantal veel gestelde vragen en reageren we op het onderzoek van Dijkman op basis van de nu bekende wetenschappelijke inzichten en literatuur.

 

Wat heeft Dijkman onderzocht?
Het onderzoek van Dijkman laat zien dat migratie van siliconenmoleculen binnen, in en buiten het kapsel, ook voorkomt ook bij zogeheten cohesive (vaste) gel implantaten. In de studie wordt beschreven dat de onderzoekers in de database van de afdeling pathologie van het Radboudumc hebben gezocht naar de gegevens van patiënten met borstimplantaten waar de kapsels de afgelopen 34 jaar (van 1986 tot nu) verwijderd en onderzocht zijn. In totaal werden de kapsels van 389 vrouwen bekeken. In en vlak buiten het kapsel kon bij een grote meerderheid siliconendeeltjes worden aangetoond. 46 vrouwen hadden protheses met een cohesieve gel (sinds 1996 de standaard bij borstimplantaten) en 343 ouderwetse implantaten die veel vloeibaarder zijn (en waarbij lekkage vaker voorkomt). In beide groepen werden evenveel siliconendeeltjes gevonden in het weefsel direct rond de prothese.

 

Wat vindt de NVPC van het onderzoek?
De NVPC en plastisch chirurgen zijn kritisch over Dijkmans onderzoek omdat het niet om een representatieve steekproef gaat. Er is in de studie namelijk alleen gekeken naar de kapsels die zijn opgestuurd voor onderzoek in het Radboud (389 over een periode van 34 jaar, terwijl er jaarlijks zo’n 19.000 implantaten worden geplaatst). Kapsels worden bij een operatie bovendien alleen opgestuurd als er iets bijzonders aan de hand is, zoals bij een ernstige verdikking van het kapsel of iemand met klachten. Ook is niet bekend hoeveel implantaten bij verwijdering kapot of intact waren, wat de achtergrond van de betrokken vrouwen was qua gezondheid en of ze bijvoorbeeld roken. Dit alles geeft een vertekend beeld van de omvang van het probleem. Patiënten die geen klachten hebben en waarvan de kapsels niet is opgestuurd, zijn niet betrokken bij dit onderzoek. Daarmee is dus ook niet te zeggen hoe vaak en hoeveel siliconendeeltjes vrijkomen bij cohesive implantaten. Deze reactie is ook gedeeld met JAMA, waar het onderzoek van Dijkman is gepubliceerd.

 

Moet ik mij nu zorgen maken?
De vraag blijft vervolgens of en hoe schadelijk dit is voor de gezondheid. Echter of de aanwezigheid van siliconendeeltjes ook (gezondheids)klachten veroorzaakt en wat de kans hierop is, is niet onderzocht. Bij het onderzoek is alleen gekeken naar de aanwezigheid van deze deeltjes bij de onderzochte kapsels. De conclusies in de media zijn daarom nogal ongenuanceerd. Er worden al tientallen jaren grote groepen vrouwen met borstimplantaten gevolgd en vergeleken met vrouwen zonder borstimplantaten. In deze studies zijn geen duidelijke verschillen in klachten gevonden in de groepen met en zonder implantaten. Ook de aanwezigheid van siliconen in het borstweefsel is geen nieuws: dit staat onder andere al jaren in de chirurgische bijsluiter siliconen borstimplantaten van de NVPC, die plastisch chirurgen gebruiken bij het voorlichten van hun patiënten. Sterker nog, er zijn diverse studies waaruit blijkt dat ook bij vrouwen zonder borstimplantaten siliconendeeltjes in bloed en zelfs in borstweefsel voorkomen. Dit komt waarschijnlijk door het consumeren van voeding en dranken, waarin deze deeltjes ook zitten.

 

Zijn implantaten wel of niet veilig?
Al zolang siliconen borstimplantaten worden gebruikt (vanaf 1962) wordt onderzocht of ze schadelijk zijn voor de gezondheid. Tot nog toe hebben zogeheten grote cohortstudies (waarbij vrouwen met en zonder implantaten worden vergeleken) geen gevaar voor de volksgezondheid kunnen aantonen. In Amerika werd in 1992 het gebruik van siliconen borstimplantaten voor cosmetische behandelingen door de FDA (de Amerikaanse inspectie voor volksgezondheid) verboden om meer onderzoek te doen. Na 14 jaar onderzoek stelde de FDA in 2006 dat er geen aanwijzingen waren dat siliconen borstimplantaten onveilig waren en werd het gebruik ervan weer toegestaan. Ook de Nederlandse Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) stelt dat er geen redenen zijn om het gebruik van siliconen borstimplantaten te verbieden. Lees meer over de veiligheid van implantaten op de website van de IGJ.

 

Onbegrepen klachten
Tegelijkertijd zijn er wel degelijk vrouwen met borstimplantaten die klachten hebben en waar geen duidelijke oorzaak voor te vinden is. Deze groep voelt zich vaak heel erg onbegrepen. Ondanks dat er veel onderzoek wordt gedaan naar wat ook wel breast implant illness (BII) wordt genoemd, is BII (nog) geen erkende ziekte. Vermoed wordt dat het risico op het ontwikkelen van klachten kleiner is dan 1 procent. Klachten die beschreven worden bij BII zijn atypische klachten zoals vermoeidheid, vergeetachtigheid, haaruitval, spierpijn, brainfog, etc. Dat maakt het heel moeilijk om te onderzoeken; de klachten zijn zo algemeen en breed dat ze allerlei oorzaken kunnen hebben die niets met borstprotheses te maken hebben. Uit een dit jaar verschenen studie van het Maastricht UMC blijkt dat deze klachten net zo vaak voorkwamen bij vrouwen met siliconen implantaten als bij vrouwen zonder.

 

Meer onderzoek
Wij neem alle klachten en onderzoeken uiterst serieus en volgt alle ontwikkelingen op de voet. De NVPC pleit ook voor meer onderzoek naar de veiligheid van borstimplantaten en is samen met het RIVM en het NIVEL (betrokken bij meerdere (meerjarige) onderzoeken. Deze onderzoeken richten zich onder andere op de vraag of onbegrepen klachten vaker voorkomen bij vrouwen met siliconen borstimplantaten dan bij vrouwen zonder en welke vrouwen eventueel meer risico op deze klachten hebben. Met andere woorden: kunnen we risicofactoren vinden die klachten voorspellen? Hierbij kan gedacht worden aan factoren bij de patiënten zelf zoals roken, allergische aanleg, het al hebben van een auto-immuunaandoening of prothesefactoren zoals een kapotte prothese, leeftijd van de prothese (tijdsduur dat ze in het lichaam zitten).Voor nu ziet de NVPC geen reden de standpunten en adviezen bij te stellen. Lees hiervoor ook de reactie die de NVPC heeft gegeven richting het tv-programma Radar.

 

Vragen en of klachten?
Vrouwen met borstprothesen, die zich desondanks zorgen maken of denken klachten te hebben door hun borstimplantaten, kunnen altijd een afspraak maken voor nader onderzoek bij VieCuri MOOI.

 

(Bron: NVPC)

Plastische chirurgie en hand-polsproblemen

Geschreven door

Dit artikel in de Hallo Horst van week 26 spreekt dr. Keuter met Mario Wassenberg over het trauma wat hem is overkomen. Timmermans Mario was met de bouwlift materialen omhoog aan het transporteren. Hoe is de vraag, maar ineens zat zijn rechterhand klem terwijl de lift gewoon verder omhoog ging. Voor hij het wist, lag zijn duim eraf.  Plastische chirurgie is niet wat het lijkt. Hand- en polsproblemen passeren ook vaak de revue.

Lees het hele verhaal hier (VieCuri MOOI – dr. Keuter 0 via-hand-en-polscentrum-adv-jun-21) .

Prothesewissel vergoed door de verzekering?

Geschreven door

Als je langer dan 10 jaar geleden een borstvergroting met implantaten hebt gehad, dan is het verstandig om je borstimplantaten te laten controleren. Hoewel borstprotheses steeds beter worden en daarom ook minder vervangen hoeven te worden, bestaat er een kans dat je de protheses moet wisselen of verwijderen. In de meeste gevallen wordt een prothesewissel niet vergoed door je zorgverzekeraar. Maar er zijn een aantal uitzonderingen waarbij de borstoperatie gedeeltelijk vergoed wordt door je zorgverzekeraar.

Vergoeding bij overmatige kapselvorming en kapselcontractie
Als er sprake is van overmatige kapselvorming en kapselcontractie, dan wordt mogelijk een deel van de operatie door je zorgverzekering vergoed. Of je een vergoeding krijgt is afhankelijk van de gradatie waarin kapselvorming is opgetreden. Er wordt vaak gebruik gemaakt van de Baker classificatie om aan te geven in hoeverre er sprake is van kapselcontractie. De Baker classificatie bestaat uit 4 gradaties:

  • Baker 1 – er is geen afwijking. Kapselvorming komt voor bij alle patiënten met een borstvergroting met implantaten.
  • Baker 2 – de borst voelt een beetje hard aan, maar de natuurlijke vorm is behouden
  • Baker 3 – de borst voelt hard aan en vervorming is zichtbaar. Er is nog geen sprake van pijn.
  • Baker 4 – de borst voelt hard aan, vervorming is zichtbaar en de borst is pijnlijk

De basisverzekering vergoedt* alleen de kosten voor het verwijderen van de borstprothesen als daarvoor een medische noodzaak bestaat. Er is sprake van een medische noodzaak bij:

  • Kapselvorming Baker 4
  • Een aantoonbare lekkage (middels echo of mammografie) van de siliconenprothese, of
  • Een aanhoudende of terugkerende infectie als gevolg van de prothesen.

Vanuit de basisverzekering wordt dus niet het vervangen of het plaatsen van nieuwe implantaten vergoed.


Combinatie verzekerde en onverzekerde zorg
Enkel het verwijderen van de borstprothesen, zonder vervanging of opvulling, is meestal niet gewenst. Vrouwen kiezen er vaak voor om de oude prothesen te verwijderen en nieuwe implantaten te laten plaatsen tijdens dezelfde operatie. Een alternatief voor implantaten is een borstvergroting met eigen vet (lipofilling). De nieuwe implantaten, het plaatsen ervan en/of het opvullen van de borst met eigen vet wordt vrijwel nooit vergoed door de verzekering.

Bij VieCuri MOOI bieden wij je de unieke mogelijkheid om je behandeling (deels) voor vergoede zorg in aanmerking te laten komen. In het ziekenhuis kan de plastisch chirurg een machtiging aanvragen bij jouw zorgverzekeraar. Als de zorgverzekeraar de machtiging goed keurt, wordt het verwijderen van de implantaten door de verzekering vergoed. Het plaatsen van nieuwe prothesen of een lipofilling behandeling wordt niet vergoed.

Wij adviseren

  • Raadpleeg je zorgpolis.
  • Denk je in aanmerking te komen voor verzekerde zorg? Vraag dan je huisarts voor een verwijzing naar de plastisch chirurg in het ziekenhuis.
  • Verwezen door de huisarts? Neem contact op met het ziekenhuis. De behandeling met een van onze plastisch chirurgen vindt plaats in VieCuri in Venlo (route 76) of Venray (route 53).
  • Geen verwijzing of goedkeuring machtiging? Je komt dan niet in aanmerking voor (deels) vergoede zorg. In dit geval kunnen we de gehele behandeling uitvoeren bij MOOI. Neem in dit geval contact met ons op.

(Bron: MOOI Kliniek, Maastricht)

Plastische chirurgie in tijden van Corona

Geschreven door

Werken in de zorg het is een roeping. Je wordt dokter omdat je mensen wilt helpen die ziek zijn. Een van de chirurgen in mijn vooropleiding algemene chirurgie zei destijds tegen mij dat de opleiding plastische chirurgie weggegooid geld was. Onzinnige chirurgie.

Met de corona crisis is de hele wereld veranderd. Veel zaken in het leven worden opnieuw bezien. Basale zaken als gezondheidszorg en gezondheidszorgmedewerkers waar jaren minder waardering voor was krijgen nu applaus.

Onze ziekenhuizen houden zich met name bezig met ernstig zieke corona patiënten. Privéklinieken zijn gesloten. Er wordt nauwelijks meer ‘gewone zorg’ gedaan. En blijkbaar kan dat. Is veel van wat we deden dan overbodig? Iedereen begrijpt dat een buikwandcorrectie of borstverkleining op dit moment geen prioriteit heeft. Is dat dan overbodige zorg? In tijden van luxe en overvloed worden hier nauwelijks vragen over gesteld. Nu zijn er discussies over wie in tijden van krapte op de intensive care wel en wie niet in aanmerking komt voor een beademingsplek.

Plastische chirurgie redt geen levens zoals het acuut herstellen van de gesprongen lichaamsslagader (gebarsten aneurysma) dat wel doet. Plastische chirurgie verbetert wel de kwaliteit van leven. Zonder borst verder door het leven gaan kan natuurlijk zeker. Maar we weten het ondergaan van een borstreconstructie bijdraagt aan een betere kwaliteit van leven. Wanneer iemand na een maagverkleining 50 kg is afgevallen is dit veel gezonder voor deze persoon. Toch geeft de hoeveelheid overtollige huid na massaal gewichtsverlies een zodanige psychische belasting dat er zonder plastische correctie sneller terugval is en het gewicht er weer snel aan komt.

Geen levensreddende chirurgie, maar wel duidelijk betere van kwaliteit van leven. Onder normale omstandigheden goed invoelbaar, echter nu ingrepen die het eerst worden uitgesteld.

Wat doet de plastische chirurg nu dan eigenlijk?
Onze poli’s zijn vrijwel volledig geannuleerd en worden waar mogelijk telefonisch afgehandeld. De noodzakelijke operaties met kanker blijven doorgaan waardoor we toch nog gevraagd worden om bijvoorbeeld defecten bij borstsparende operaties te sluiten maar ook defecten na bijvoorbeeld keelkanker, borstkanker en huidkanker die niet zomaar open kunnen blijven.

Meehelpen in de zorg
De jongere collega’s zijn ingezet op de IC’s en op de spoedeisende hulp om bij te springen. De poli-assistentes en verpleegkundigen worden ingezet op de corona-afdeling. Zelf zijn we bijgeschoold en gaan we deze week ingezet worden als zaalarts op de corona-afdeling. Zo kunnen we de ernstig zieke mensen helpen en hopelijk de zwaarbelaste longartsen, internisten en intensivisten bijstaan in hun behalve lichamelijk ook psychisch zware werk. Op deze manier komt de roeping toch weer bovendrijven. Het helpen van zieke mensen, mensen in nood.

Hoe zal het gaan nadat de crisis voorbij is?
Plastisch chirurgen zullen zich niet meer met ernstig zieke mensen bezighouden maar ‘gewone zorg’ gaan doen. ‘Onzinnige chirurgie’? zoals de chirurg destijds zei? Ik denk het niet. Wij maken mensen blij, verbeteren hun leven. Zo helpen we mensen. Het coronavirus heeft ons laten zien dat we kwetsbaar zijn, ons laten nadenken over ons leven, ons werk en hoe we een bijdrage kunnen leveren aan de maatschappij. Ondanks mijn onervarenheid met het werk dat ik nu ga doen hoop ik dat de oude chirurg toch enigszins trots kan zijn op wat ik doe, al is het geen chirurgie. Laten we hopen dat de crisis niet te lang duurt.

 

Deze blog is gepubliceerd door de MOOI-Kliniek, waar John Sawor ook werkzaam is. 

 

Over de auteur John Sawor

Vanaf 2006 ben ik werkzaam als plastisch chirurg; ik werk in Viecuri Medisch Centrum in Venlo en Venray en het MUMC. Het mooiste van mijn vak is mensen met een op maat gekozen behandeling gelukkig te maken.